دکتر بابک بهار در گفتوگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، ضمن بیان این مطلب افزود: جریان خون انسان جریانی پر از پروتئینها، مواد مغذی و هورمونهاست و به هیچ عنوان نباید در آن باکتری، ویروس و انگل وارد شود.
وی با بیان اینکه به ورود باکتری به خون «باکترینی» و به ورود ویروس «ورینی» گفته میشود، ادامه داد: سیستم ایمنی بدن شامل طحال، پوست، مخاط ایمونولوژیک ریه و بینی، مثانه و مجاری ادرار و روده بزرگ است، سیستم ایمنی انسان بسیار پیچیده بوده و هدف اصلی آن ممانعت از ورود عفونت به خون است.
بهار اضافه کرد: با ورود باکتری، ویروس یا انگل به خون، به علت وجود پروتئین، مواد قندی و چربی و مغذی باکتریانیک یا عفونت به سرعت تکثیر و به سفلیس منجر میشود که بسیار کشنده است و میتواند به قلب، ریه، مغز، کبد و کلیه ارگانهای داخلی بدن آسیب بزند و مریض دچار شوک سپتیک شود.
این فوق تخصص خون و سرطان تصریح کرد: در این مرحله فشار خون بیمار به شدت کاهش مییابد که مرگآور است.
وی با اشاره به اینکه با بروز زخمهای آلوده سیستم ایمنی بدن دچار آسیب میشود، اظهارداشت: در این زمان باکتری یا انگلها با عبور مستقیم از سیستم ایمنی بدن وارد جریان خون میشوند. البته حتی اگر باکتری هم وارد جریان خون بشود بازهم بدن با مقاومت بالا از تکثیر عفونت جلوگیری میکند.
بهار افزود: افراد سالمند، کودکان و نوزادان و کسانی که کورتون یا داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی مصرف میکنند یا کسانی که به دلیل مسائل تغذیهای سیستم ایمنی ضعیفی دارند، وقتی باکتریای وارد خون آنها شود به ویژه باکتریهایی که مقاومت بیشتری دارند، دیگر سیستم ایمنی نمیتواند با آنها مقابله کند.
این استاد دانشگاه تهران تب، تعریق، افت فشار خون و تپش قلب را بخشی از علائم این بیماری خطرناک دانست و ادامه داد: اگر بیماری پیشرفت کند ممکن است یک ارگان از بدن را درگیر کند که به صورت علامت ذاتالریه، نارسایی کبد و کلیه و همچنین علائم مغزی مثل ممنژیت بروز میکند و مریض دچار سپتیک شوک میشود.
وی درباره اینکه چه نوع زخمهایی میتوانند عفونت را به خون وارد کنند، گفت: با توجه به اینکه محیط بیرون از بدن آلوده است هرنوع زخمیمانند بریدگی کوچک، زخمهای باز، شکستگیهای جمجه، عفونت گوش منجر به زخم و حتی خراشیدگی که به علت برخورد با اشیاء ایجاد شود و با محیط بیرون تماس دارند، پتانسیل انتقال آلودگی به خون را دارند.
بهار با اشاره به راههای پاکسازی و نگهداری زخم توصیه کرد: الان شبکه بهداشتی در سراسر ایران وجود دارد بنابراین بهترین کار این است که به پزشک مراجعه کنند قبل از آن هم خیلی ساده زخم را با آب و صابون شسته و با گاز استریل بپوشانند. عدم دستکاری زخم و استفاده نکردن از پمادهای عجیب و غریب که بعضا خود به شدت آلودگی و عفونت کمک میکنند، از راههای نگهداری زخم از آلودگی است.
نظر شما